มือลั่น!! รู้ตัวอีกทีจ่ายเงินค่าตั๋วคุนหมิงไปเรียบร้อยแล้ว

ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการที่มือลั่นครั้งนี้ จะทำให้เราได้พบกับความประทับใจ ความสุขสนุกตื่นเต้น มิตรภาพดีๆที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง ความสวยงามยิ่งใหญ่จนไม่รู้จะบรรยายยังไงให้เห็นภาพได้หมด กับเส้นทางที่ขอเรียกว่าดินแดนมหัศจรรย์ เพราะมันทำให้เรามหัศจรรย์ใจมากๆ จากเดิมเราเคยมองจีนในด้านที่ไม่ค่อยดีงามเท่าไหร่นักเพราะสื่อต่างๆพากันประโคมข่าวให้เราคิดไปแบบนั้น แต่เมื่อได้ไปสัมผัสจริงๆต้องบอกว่ามันพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยก็ว่าได้ จนทำให้เราหลงรักประเทศนี้และอยากกลับไปเส้นทางนี้อีก เส้นทางสู่แชงกรีล่า มณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน

---

เรื่องเล่าจากเมืองเก่า คุนหมิง-ลี่เจียง-แชงกรีล่า 

— DAY 0 —

โปร 0 บาทของแอร์เอเชียมาให้เห็นอยู่ตรงหน้า จะไม่ให้กดเข้าไปดูได้ยังไง ไปไหนดี..ไปไหนดี..ไปไหนดี.. ในหัวตอนนั้นมีแต่ประโยคนี้วนไปวนมาอยู่ตลอด เข้าไปดูมันแทบทุกประเทศ จนกดเข้าไปดูที่คุนหมิง เลือกวัน ดูราคา เฮ้ย! โคตรถูก ไปกลับคนละ 1,380 บาทเอง ช้าไม่ได้ต้องรีบแล้ว

คุนหมิง มีอะไรให้ไปบ้าง แล้วควรไปกี่วัน ตอนนั้นไม่รู้เลยในหัวว่างเปล่ามาก จะให้แวะไปหาข้อมูลก่อนแล้วค่อยกลับมาจอง ก็ไม่ชัวร์ว่าจะเข้ามาจองได้อีกรึป่าว (หลายคนคงรู้ถึงความยากเย็นของการจองโปร 0 บาทอยู่แล้ว) งั้นจองไปก่อนแล้วกัน 6 วันน่าจะพอมั้ง…ติ๊ง! ไม่นานเสียงเตือนจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้น Booking ที่จองไว้ ตอนนี้มาอยู่ในมือเรียบร้อยแล้ว

มาถึงขั้นตอนการวางแผน คุนหมิงมีอะไร ต้องไปไหนบ้าง ค้นไปค้นมาได้ความว่า เส้นทางส่วนใหญ่ที่มักจะไปกันคือ คุนหมิง-ต้าลี่-ลี่เจียง ถ้ามีเวลาหน่อยก็ไปต่อที่แชงกรีล่า…สำหรับ 6 วันที่เราจองไป ถ้าอยากจะไปให้ครบ พูดได้คำเดียวว่าหมดสิทธิ์! เพราะแต่ละที่ต้องใช้เวลาเดินทางพอสมควร หรือถ้าจะดันทุลังไปให้ครบ มันก็จะกลายเป็นชะโงกทัวร์ขึ้นมาทันที

…งั้นต้องเลือกก่อนว่าจะไปไหนบ้างจะได้วางแผนถูก ด้วยข้อมูลอันน้อยนิดที่สามารถหาได้ เราตัดสินใจตัดต้าลี่ออกเหลือ คุนหมิง-ลี่เจียง-แชงกรีล่า เท่านั้น ข้อมูลการเดินทางอย่างที่บอกไป ว่ามีน้อยมาก ถ้ามีก็ไม่ค่อยอัพเดทเพราะเขียนไว้นานแล้ว เราพยายามหาข้อมูลทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ภาษาจีนแล้วใช้ google translate ช่วยแปล เพื่อจะได้วางแผนให้ทริปนี้ลงตัวที่สุด

….เราต้องมีข้อมูลมากพอเพื่อที่จะเอาตัวรอดให้ได้….

….ในเมืองที่ไม่พูดภาษาอังกฤษและภาษาจีนของเรามีค่าเท่ากับศูนย์….

---

— DAY1 — 

BKK-Kunming-Lijiang

ดอนเมือง-คุนหมิง-ลี่เจียง

เริ่มออกเดินทางจากดอนเมืองสู่คุนหมิง มณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน โดยสายการบิน AirAsia ใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง (เวลาจีนเร็วกว่าไทย 1 ชม.) จริงๆเราควรจะถึงคุนหมิงตอน 12.30 น. แต่กัปตันคงอยากให้ถึงเร็ว เลยมาถึงก่อนเวลาตั้งครึ่งชั่วโมง เดิมทีเราไม่ได้วางแผนเข้าเมืองคุนหมิง เพราะตอนเย็น 16.00 น. ต้องเตรียมเช็คอินบินไปลี่เจียงต่อ คิดว่ากว่าจะผ่านด่านตม. คนน่าจะเยอะ รอกระเป๋า กินข้าวอีก พอดีแหละมีเวลาเหลือนิดหน่อยก็นั่งเล่นไป แป๊บๆเดี๋ยวก็ถึงเวลาเช็คอินขึ้นเครื่องไปลี่เจียงแล้ว ดังนั้น ข้อมูลคุนหมิงเลยไม่ได้หามาด้วย แต่พอมาถึงเร็วกว่าเดิมครึ่งชั่วโมงเท่านั้นแหละ เริ่มคิดอยากจะเปลี่ยนแผนแวะเข้าเมืองคุนหมิงซะหน่อยดีกว่า ไหนๆก็มาแล้ว (จริงๆก็แค่ครึ่งชม.เองนะ ถึงขั้นทำให้แผนเปลี่ยนได้เลยเหรอวะเนี่ย)

ผ่านด่านตม. หยิบกระเป๋าที่สายพานแล้วเดินออกมาหาทางเข้าเมือง มีคนเดินมาเสนอพาเข้าเมืองเพียบ ทุกคนล้วนพูดใส่เราเป็นภาษาจีน ยังไม่ทันได้ตั้งตัว รัวใส่มาเป็นชุด เราทำอะไรไม่ได้มากนอกจากพูดสวนกลับไป Sorry. I can’t speak Chinese. พูดกับเราเป็นภาษาอังกฤษหน่อย Please!!!!!

หลังจากพูดภาษาอังกฤษใส่ไปหลายคน ป้าคนนึงก็กวักมือเรียกชายอีกคนมาหา แล้วก็พูดภาษาอังกฤษใส่เรา โอ้ว!! นี่มันเสียงสวรรค์ชัดๆ (แต่ขอบอกว่าสำเนียงฟังยากมาก แต่เอาเถอะยังดีกว่าโดนรัวจีนใส่เต็มๆนะ)

เริ่มเปิดฉากการขาย พยายามโชว์รูปให้ดู ว่าจะพาไปที่นู่นนั่นนี่ เอานิ้วไถๆ หน้าจอโทรศัพท์ให้ดู เรารีบติดเบรคให้เค้าก่อน บอกเงื่อนไขว่าเราต้องกลับมาที่นี่ตอน 4 โมงเย็นนะ มีเวลาไม่มากอยากจะพาไปไหนว่ามาเลย…เริ่มเปิดฉากการขายอีกครั้ง…เอารูปนกให้ดูบอกว่าจะพาไปดูนกอะไรสักอย่างริมทะเลสาป เราไม่อยากไปบอก Thailand ก็มี (คิดเอาเองว่าอารมณ์คงจะประมาณบางปูมั้ง)

เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา…เอางี้ละกันบนเครื่องเราคุยกับพี่ที่นั่งข้างๆเค้าแนะนำว่าถ้ามีเวลาให้ไปวัดหยวนทง บอกว่าสวย เราคิดแล้วว่าจะไปที่นี่แหละ แล้วพาขับรถดูบรรยากาศในเมืองก็พอ เท่าไหร่? ป้ากดตัวเลขให้ดู 500 แม่เจ้า!! 500 เวลาที่เรามีประมาณ 3 ชม.ป้าจะคิดเรา 500 หยวนเลยเหรอ (เรทที่แลกไปตอนนั้น 5.36) คิดเป็นเงินไทยก็ 2,680 บาท ไม่ล่ะป้า แพงไป เดินเล่นอยู่สนามบิน หาข้าวกินก็ได้

ไม่นานป้ากดตัวเลขมาใหม่ 400 เฮ้ย!ป้าลดเร็วมาก เริ่มลังเล…แต่คิดว่ายังแพงอยู่ดี เลยบอกไม่ไป ชายที่มาช่วยคุยภาษาอังกฤษให้ ดูทีท่าเราแล้วคงไม่ไปแน่ๆ เลยโบกมือลาป้า แล้วคงบอกว่า ช่วยได้แค่นี้แหละนะ บาย!! แล้วเดินจากไป เราก็เตรียมแยกย้าย แต่ป้ายังไม่ยอมลดละ เดินตามแล้วกดเลขใหม่เหลือ 350 โอเคมั้ย?…ป้าแกพยายามมาก สุดท้ายเราใจอ่อนตอบ OK กลับไป (นี่เห็นถึงความพยายามของป้าหรอกนะ เอาวะ! ไหนๆมาแล้วแวะดูเมืองสักหน่อย ถึงแม้ว่าในใจเราก็ยังรู้สึกว่ามันแพงอยู่ดี)

แต่เดี๋ยวนะ นี่เราต้องไปด้วยกัน ทั้งๆที่คุยกันไม่รู้เรื่องแบบนี้ใช่มั้ย ???

เพื่อความชัวร์เราอยากบอกป้าอีกครั้งว่า ต้องกลับมาที่สนามบินตอนสี่โมงเย็นนะ พยายามบอกแต่ป้าแกดูเหมือนไม่ค่อยเข้าใจ เราเลยลองใช้ google translate กดให้ฟัง ลุ้นอยู่ว่าป้าจะเข้าใจมั้ย หลังจากฟังจบ ป้าพยักหน้าเป็นสัญญาณบอกว่าเค้าเข้าใจแล้ว ตอนนั้นเสียงเฮลั่นรถ คิดว่ารอดตายแล้วเรา google translate ช่วยได้ ระหว่างทางป้าพยายามคุยกับเรา บอกว่านี่คืออะไร นั่นคืออะไร แต่ป้าพูดยาวมาก เราไม่เข้าใจจริงๆ จนมาถึงที่หมายแรก วัดหยวนทง ก่อนลงจากรถนัดแนะเวลากันเรียบร้อย

---

Yuangtong Temple

วัดหยวนทง

จากสนามบินใช้เวลาประมาณ 30 นาทีถึงวัดหยวนทง เราขออยู่ที่นี่ 1 ชม. เสียค่าเข้าคนละ 6 หยวน วัดนี้สวยมาก เดินเข้ามาเจอดอกไม้สีชมพูกำลังบานสะพรั่ง แต่ไม่รู้ว่าดอกอะไร จะเข้าไปสปีคอิงลิชกับอาม่าแถวนั้น คงคุยกันไม่รู้เรื่องแน่ๆ เลยงัดโทรศัพท์ขึ้นมาอีกรอบ เปิด google translate ไม่พูดไม่จาอะไรทั้งนั้น ยิ้มใส่อาม่าหนึ่งที แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ฟัง ถามว่า “นี่ดอกอะไร” ตอนแรกอาม่าแกก็ตกใจนิดหน่อย ก็อยู่ๆก็ยื่นโทรศัพท์ไปใกล้ซะขนาดนั้น แต่พอได้ยินภาษาจีนถามเสร็จเท่านั้นแหละ อาม่าแกก็ยิ้ม แล้วก็บอกแบบช้าๆชัดๆว่า  “ยิงควา” แปลออกมาได้ความว่ามันคือ cherry blossom หรือ ซากุระ นั่นแหละ

….เพียงไม่กี่ชั่วโมงที่เรายืนอยู่บนประเทศนี้ เราก็รู้สึกสนุกแล้วสิ….

เดินชมซากุระสองข้างทาง ผ่านซุ้มประตูเข้าไป จะพบบรรยากาศราวกับอยู่ในหนังจีนสมัยก่อน อาคารทรงโบราณ กับศาลากลางน้ำที่มีสะพานให้เดินข้ามได้ เพื่อไปไหว้สักการะขอพรกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของที่นี่ ภายในวัดดูสะอาดตา ทุกอย่างดูเป็นระเบียบเรียบร้อย ผิดกับสิ่งที่เราเคยได้รับรู้มา

หลังจากเดินชมความงามภายในวัด ไหว้พระขอพรให้เดินทางปลอดภัย แล้วก็ถึงเวลานัดหมาย เราออกไปรอด้านหน้าวัดที่เดิม ไม่นานป้าก็ขับรถมาจอดตรงหน้า ตรงเวลาเป๊ะ เวลาที่เหลือก่อนกลับไปขึ้นเครื่องมีไม่มากนัก ป้าเลยพานั่งรถชมย่านใจกลางเมือง ขับรถวนรอบสวนสาธารณะที่น่าลงไปเดินเล่นมาก มีสะพานโค้งข้ามน้ำรูปทรงแบบจีน ต้นหลิวเรียงรายอยู่หลายต้น สวยงามมาก แต่เสียดายหาที่จอดรถไม่ได้ ป้าหันมาบอกว่า “ฉุยฝุ” “ฉุยฝุ” อยู่หลายรอบ เราก็ไม่เข้าใจจนขับผ่านหน้าโรงแรมหนึ่ง ป้าชี้ไปที่ชื่อโรงแรม Green Lake แล้วพูด “ฉุยฝุ” อีกครั้ง เราเลยร้องอ้อออออ!! ที่แท้สวนสาธารณะนี้ก็คือ ฉุยฝุ หรือ Green Lake นั่นเอง

---

Kunming Airport

สนามบินคุนหมิงอีกครั้ง

ระหว่างทางกลับมาที่สนามบิน มีต้นไม้ดอกไม้สวยหลายชนิด ตลอดสองข้างทาง ป้าแกใจดีจอดให้ถ่ายรูปแป๊บนึง

ประมาณ 15.30 น. ถึงสนามบิน ร่ำลาป้า ขอบคุณที่พาเราเที่ยววันนี้ แล้วจู่ๆเสียงท้องก็ร้องโครกครากขึ้นมา จะไม่ให้ร้องได้ไงล่ะ กินข้าวไปล่าสุดคือเช้าตรู่ก่อนขึ้นเครื่อง จะให้ทำไรได้ตอนนี้ นอกจากตรงดิ่งไปหาอะไรกิน ก่อนที่จะหมดแรงซะก่อนตั้งแต่วันแรก เข้าไปเลยร้านนี้ โลโก้บรู๊ซลี ชื่อร้าน Kungfu ดูจีนดี 555

หลังจากกินเสร็จเราก็นั่งเล่นใจเย็นสักพักเพราะคิดว่าเที่ยวบินในประเทศคนคงไม่เยอะ นึกไปนึกมาเราอยู่ในจีนประเทศที่มีคนมากที่สุดในโลก! นี่หว่า รีบไปดีกว่า และก็ตามนั้นคนเพียบจริงๆด้วย แถวยาวพับไปมาหลายทบ เกือบพลาด!!

จากคุนหมิงไปลี่เจียง เราใช้บริการของ China Eastern Airline หาจาก skyscanner  ตอนนั้นหาราคาได้ถูกสุดคนละ 330 หยวน โดยจองผ่าน Ctrip ออกจากคุนหมิง 17.55 น. ถึงลี่เจียง 18.50 น. ใช้เวลาไม่นานแค่ 55 นาทีก็ถึงแล้ว บนเครื่องแจกน้ำกับเยลลี่รสมะขาม ก่อนมาเรารู้ว่าจะมียาที่กินเพื่อป้องกันอาการแพ้ความสูง (altitute sickness) และยานี้ผสมกับอย่างอื่นได้ เวลานั่งเครื่องบินหรือรถถ้าพนักงานแจกอะไรให้กินก็กินไป ประกอบกับเราแปลซองเยลลี่ที่เป็นภาษาจีนได้ความว่า mountain peak เราเลยต้องรีบจัด ซึ่งจริงๆแล้วไม่รู้หรอกว่ามันผสมยาแก้แพ้ความสูงด้วยรึป่าว แต่เอาน่า! เชื่อหน่อยก็ดี

เราเลือกการเดินทางด้วยวิธีนี้ เพราะรู้มาว่าถ้านั่งรถไฟ (นอน) ใช้เวลา 1 คืน เราไม่อยากให้ตัวเองเหนื่อยมากกับทริปนี้ ที่ต้องไต่ระดับความสูงไปเรื่อยๆ แล้วไปเจอกับสภาพอากาศที่เบาบางซึ่งคนไทยไม่มีทางคุ้นชินแน่ๆ เราจึงต้องเซฟตัวเองให้มากที่สุด

สิ่งที่น่ากังวลอย่างนึงเมื่อถึงลี่เจียงคือ เราจะไปถึงลี่เจียงตอนที่ฟ้ามืดแล้ว ที่พักที่จองไว้อยู่ใน Lijiang Old Town เราไม่รู้พิกัดของ Hostel ที่แน่นอน แต่ที่เรารู้คือในเมืองเก่าลี่เจียงมันใหญ่มาก ตรอกซอกซอยก็เยอะแยะไปหมด รร.ที่พักในเมืองเก่าก็มีมากมายนับไม่ถ้วน และที่สำคัญคือหาคนจีนพูดภาษาอังกฤษได้ยากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร พระเจ้า!! หวังว่าเราคงจะหาเจอนะ

---

Lijiang

ลี่เจียง

ถึงสนามบินลี่เจียง จากข้อมูลที่หามาได้บอกให้ขึ้นรถบัสไปลง downtown area แล้วนั่ง Taxi ต่อ (แต่ถ้าจะนั่ง taxi ไปเลยก็ได้ สบายดีแต่แน่นอนว่าต้องแลกมากับค่ารถที่แพงกว่านั่งรถบัสอยู่แล้ว) เรามองหาป้ายเพื่อไปขึ้นรถบัสซึ่งหาไม่ยาก อยู่ตรงประตู Domestic Arrivals 3 ป้ายตรงที่จอดรถบอกว่ารถจะไปจอดที่ Blue Hotel ซึ่งอยู่ห่างจาก Lijiang Old Town 1 km. ขึ้นรถจ่ายเงินคนละ 20 หยวน คนขับเดินมาบอกให้ทุกคนคาดเข็มขัดด้วย ไม่นานรถก็ออก อยากบอกว่าคนจีนขับรถกันดีมาก ใจเย็นมากตั้งแต่คุณป้าที่คุนหมิง มาจนถึงรถบัสที่ลี่เจียง

พอรถจอด…เราลงจากรถและหาที่ยืนนิ่งๆมองไปรอบๆ เพื่อตั้งหลักว่าจะไปยังไงต่อ กิโลเดียวก็ไม่ไกลเท่าไหร่นะถ้าเดินแบบตัวปลิว แต่…ตอนนี้เรามีสัมภาระอยู่บนหลังอันหนักอึ้ง 2 คนรวมกันน่าจะประมาณ 20 kg. จะเดินหรือจะนั่ง taxi ดีล่ะ งั้นเปิด google map ก่อนแล้วกัน จับทิศก่อน…สุดท้ายเราก็ก้าวเท้าเลือกที่จะเดิน ไม่ไกลเท่าไหร่หรอกน่า เดินเล่นชมเมืองไปเรื่อยๆ ไม่รีบอยู่แล้ว แถมโปรแกรมที่วางไว้พรุ่งนี้ก็เบาๆ แค่นี้สบาย ป่ะ!!!! เดินตาม map ไปเรื่อยๆ

จากการศึกษาแผนที่ Hostel มาล่วงหน้าโดยการเทียบที่อยู่ภาษาจีนกับชื่อถนนในแผนที่ เราควรจะตั้งหลักบริเวณกังหันน้ำ ซึ่งเป็น Landmark ของที่นี่ เดินหาทางเข้าอยู่สักพัก ถามคนแถวนั้นโดยการเอารูปกังหันให้ดู

การที่เราเดินเข้าเมืองเก่าพร้อมเป้ใบใหญ่ตอนกลางคืน ใครเห็นก็เดาได้ว่าต้องกำลังหาที่พักอยู่แน่ๆ มีป้าคนนึงเดินเข้ามาเหมือนอยากจะช่วย เราเลยเอาชื่อ Hostel กับที่อยู่ให้ดู ป้าช่วยดูและชี้บอกทาง แค่บอกอย่างเดียวไม่พอนะ ยังเดินตามมาอีกหน่อย แล้วบอกให้เลี้ยวไปทางนี้นะ สงสัยคงจะกลัวเราไปไม่ถูก

ไม่นานก็เจอกังหัน จับทิศได้เดินตามแผนที่ต่อ สีสันตอนกลางคืนของที่นี่สวยมาก แต่เรายังมีเวลาอยู่ที่นี่อีกหลายวัน งั้นขอเดินผ่านๆไปก่อน รีบหา Hostel ที่จองไว้ให้เจอเดี๋ยวจะมืดไปกว่านี้

สวรรค์โปรดเดินไปเจอ Tourist Information เดินเข้าไปถามพิกัดที่พัก ไม่นานเราก็เดินหาจนเจอ Yiliu Hostel ตั้งอยู่บนถนน Qiyi Street ห้องที่จองเป็นแบบ Loft Suite มี 2 ชั้น ราคาไม่แพงคุ้มค่ามาก เราจองที่นี่ไว้ 3 คืน ราคาประมาณ 3,500 บาท ตกคืนละพันนิดๆเอง พนักงานที่นี่พูดภาษาอังกฤษได้ดีนะ แนะนำให้ข้อมูลในเมืองเก่านิดหน่อย แล้วก็ให้แผนที่มาด้วย

หลังจากเข้าห้องเอาของไปวางไว้ แล้วนั่งพักแป๊บนึง เราก็เดินออกไปหาของกินใกล้ๆ มีของกินอยู่หลายร้าน แต่เราเลือกร้านนี้ ขายสารพัดของย่าง ด้วยความอยากรู้ว่าอะไรคือเนื้ออะไรบ้าง ถามไปเป็นภาษาอังกฤษแบบสั้นๆ คิดว่าเค้าน่าจะเข้าใจ แต่…ป่าวเลย พี่แกพูดอังกฤษไม่ได้แม้แต่น้อย เรายังคงไม่ละความพยายาม กด google translate ช่วยแปลให้ เดาว่าคืออะไร จิ้มให้ดู ไม่ใช่รึ งั้นเอาใหม่ จิ้มใหม่ จนกว่าจะรู้เรื่อง กว่าจะได้กินคุยกันซะเมื่อยมือเลย สรุปเราได้ปลาหมึกไม้ใหญ่มา 1 ไม้ กับเนื้ออีก 4 ไม้ เป็นการกินปลาหมึกและเนื้อย่างที่ใช้เวลาซื้อนานที่สุดในชีวิตละ 555

วันแรกจบลงด้วยความสุขและสนุกมาก กินอิ่มเข้านอน เดี๋ยวออกไปตะลอนต่อพรุ่งนี้

---

Lijiang Vlog